Een jaar geleden riep Zij
Kom en ontdek mijn land
Ontmoet mijn dochters
Voel hun energie
Hun plezier en kracht
Schrijf hun verhalen
Uit eerste hand
Het is zover
Ik ga naar Haar en de Haren
Het wordt magisch, ik voel het vanaf hier
Bastet, Sekhmet, Hathor, Seshat, Nechbet en uiteraard Zij, Auset, beter bekend als Isis
De LeeuwinnenSfinx
De grote piramide, alleen om 5 uur in de ochtend
De tempels, de graven, het water
Het zand en alles wat er nog onder ligt
We gaan voorbij de monotheïstische scheppingsverhalen, voorbij alle leugens die tot vermeende waarheden zijn uitgeroepen
We zullen de waarheid voor het voetlicht plaatsen
Maat is er om te wegen
Ik zal erover schrijven
En vertellen in het Ancient Herstory Programma www.ancientherstory.nl
Tot in december
Als ik tijd heb, zal ik berichten plaatsen
En anders komt het later
Laptop mee, iPad mee, Canon mee
Mezelf mee
Op onderzoeksmissie naar Egypte
Intens veel indrukken
Nog even weinig woorden
Cairo is overweldigend
Net als het museum
Sekhmet, ineens riep Zij en ben ik de rondleiding in het museum uitgestapt – die notabene in het Nederlands werd gegeven….. alles was vandaag Leeuw & Kat in Caïro. Nu even tijd om alle indrukken uit te werken en morgenochtend om 4 uur richting de Grote Piramide voor een privé bezichtiging. Deze foto geeft een mooie impressie van de highlights vandaag!
© Karin Haanappel | 20 november 2019
De grote piramide van Cheops mochten we deze ochtend om 5 uur binnen. Het was nog pikkedonker buiten terwijl wij de klom naar de koningskamer maakten. Hoe magisch om daar ruim een uur helemaal alleen te mogen zijn – ook even in de ‘sarcofaag’ gelegen …. heb jij dat weleens gedaan? Ik kan er nog even geen woorden aan geven.
Vervolgens de koninginnenkamer ingegaan (met de schachten richting Sirius en Orion) en ook daar bijzondere ervaringen opgedaan.
Om 7 uur stonden we weer buiten en kwam de zon net op. Mooie foto’s kunnen maken vanaf een fraai uitkijkpunt op de drie (er zijn er nog veel meer) piramides op het Gizeh plateau.
Er zijn twee werelden hier, het oude Egypte en het hedendaagse Caïro, ze zitten heel dicht op elkaar wat je op de meeste foto’s niet ziet. Bizar contrast…… en ja ook ik kies ervoor om alleen het oude Egypte te tonen.
Wat een geweldige plek is de voormalige tempel van Bastet in het noorden van Egypte, in de Nijldelta. Een plek waar jaarlijks feesten waren met ruim 700.000 mensen, mannen en vrouwen – geen kinderen, waar de wijn rijkelijk vloeide, waar gedanst werd en plezier gemaakt, waar het Joie de Vivre gevoel boven alles stond, zo’n gevoel waar katten om benijd worden. Er zijn restanten uit het Oude Rijk, toen Bastet nog als Leeuwin werd uitgebeeld, het Nieuwe Rijk toen Bastet een Kattin was geworden, maar ook uit de klassieke oudheid want Bastet is pas uit ons collectief verdwenen als een van de belangrijkste godinnen toen het christendom zijn intrede deed……
Meer in de tweede uitgave van Het Parijs van Isis, een verborgen geschiedenis.
© Karin Haanappel | 22 november 2019
Nubië is zo prachtig, een verademing vergeleken met Caïro. Gisteravond naar Aswan gevlogen en in een Nubisch dorp gelogeerd. Mijn Afrika gevoel is weer terug! In 1988 heb ik een paar weken door Kenia getrokken, het voelt als thuiskomen hier …..
Vanmorgen met de boot vertrokken voor een tocht over de Nijl om via Elephanti eiland naar Philae te gaan. Daar staat de opnieuw opgebouwde tempel van Isis. In de 20e eeuw is de tempel door de bouw van de Aswan Dam onder water gekomen. Uiteindelijk is de tempel steen voor steen afgebroken, genummerd en opnieuw opgebouwd. Echter, ze hebben de uitlijning niet exact overgenomen dus het klopt niet meer met de oorspronkelijke tempel uit het Ptolemaeustisch tijdperk. Energetisch voelt het heel bizar. Maar het ergste vond ik de gigantische beschadigingen die aangebracht zijn door de christenen, de kopten, in de 5e en 6e eeuw. Moedwillig heb zij de tempel op veel plaatsten vernield en vernietigd omdat Isis in hun ogen te Groots was ….. Una, quae es omnia, Dea Isis. Naast de beeldenstorm die de kopten hebben toegediend, hebben ze ook op veel zuilen hun eigen kruis erin gehakt. Ik vond het echt shocking!
Tijd voor eerherstel, tijd om Haar Grootsheid te weer openbaren en de ware geschiedenis van Isis uit de doeken te doen, mega blij met deze reis want ik heb nog wel het een en ander te schrijven aan mijn boek voordat het uitkomt….
© Karin Haanappel | 23 november 2019
Vanmorgen vroeg vertrokken uit Aswan richting Luxor. Reizen langs de Nijl is een geweldige belevenis, zoveel te zien…. en dan te bedenken dat het eens allemaal Nubisch was! De Afrikaanse cultuur zit nu onder een dikke laag staatsgodsdienst verpakt en de westerse visie heeft weinig ruimte voor een zwart verleden, maar voor mij vallen de puzzelstukjes steeds meer op hun plaats.
Toen Beneden- en Boven Egypte nog niet samengevoegd waren, hadden ze ieder hun eigen hoofdsteden. We hebben vandaag een bezoek gebracht aan de voormalige hoofdstad van Boven-Egypte waar Nechbet de belangrijkste godin was. Nu is het woestijn, waar de afgelopen decennia zijn opgravingen verricht en veel moois is teruggevonden. Niet alleen vondsten uit het Oude Rijk, Nieuwe Rijk en Griekse periode, maar zelfs uit het paleolithicum. In deze foto selectie heb ik bewust gekozen om het reliëf uit de oude steentijd te verbinden met Hathor want het maakt niet uit hoe je haar noemt. Ze kan vele namen dragen en gaat terug op de Ene, die Alles, Is. In de gedaante van een gier, een koe, een leeuw, een kat…. het is allemaal hetzelfde. En zoals je ongetwijfeld weet, is de hiëroglief voor baarmoeder wat Hathor op haar hoofd draagt: koeienhoorns met de Zon ertussen. Een heel oud symbool dat teruggaat naar paleolithische tijden.
Net als gisteren ben ik zo blij om hier te zijn voordat de tweede druk van mijn boek verschijnt. Ik heb nog even werk te doen aan het boek, maar het wordt echt zo geweldig!
© Karin Haanappel | 24 november 2019
Vanmorgen naar de Vallei der Koninginnen geweest om een aantal graven te bezoeken en de tempel van Hatsjepsut te beleven.
In elk graf trof ik die mooie, groene man aan – PTAH – en hij liet zich maar wat graag fotograferen! De Vallei der Koninginnen heeft iets magisch. Toen we het terrein opliepen, maakte mijn hart een sprongetje want ik herkende de rotsen uit een Franstalig artikel uit de jaren’90. Links zie je de foto waar ik zo blij van werd. Het is de ingang naar een oude paleolithische grot (waar niemand ter plekke iets van wilde weten en waar we ook niet in konden). Volgens het artikel van Christiane Desroches-Noblecourt (zij die verantwoordelijk is dat Unesco de Isis tempel en Aboe Simbel heeft gered van overstroming) is de grot gewijd aan de oeroude koegodin. Laat dit gebied nu doordrongen zijn van Hathor symboliek. Er komt een dag (of nacht) dat ik die grot betreed……
In de middag had ik maar één doel, Seshat ontmoeten achter het kolossale beeld van Ramses. Seshat is Zij die Schrijft …. met de zevenpuntige ster op haar hoofd of is het een hennepblad? Beide zijn passend, alleen op hennep zit een taboe, dus zegt iedereen maar dat het een ster is. Inmiddels ben ik aan de westoever van de Nijl in Luxor in de openlucht heerlijk Egyptisch eten. Ik vind het een bizar idee dat het hier zo zomers is en in Nederland de winter in aantocht is. Enfin, Egypte is een heerlijk land met een geweldige oeroude cultuur, maar waar ik niet aan kan wennen, zijn de oproepen tot gebed die via speakers zo luid klinken dat je echt niets anders kunt doen dan naar die ‘zingende’ mannen te luisteren. Dus oortjes in en eigen muziek aan.
© Karin Haanappel | 25 november 2019
Een bonus bericht op de vroege ochtend! We vertrekken zo naar Dendera, de beroemde Hathor tempel met het prachtige zodiak plafond (origineel in Musée du Louvre, Paris) de energie van Hathor is zo sterk aanwezig in dit gebied! De Ramses beelden kunnen nog zo overweldigend zijn, zonder zijn vrouw was de farao nergens! Als zijn vrouw overleed, trouwde hij zijn dochter omdat de erfopvolging matrilineair was en hij zijn positie wilde houden.
Toen de echtgenoot van Hatshepsut overleed, besloot zij niet te trouwen maar zelf farao te zijn! Zij regeerde vele jaren en bouwde een uniek tempelcomplex tegen de rotsen. Een plek die, als je er ook voor hebt, geheimen uit het paleolithicum met zich meedraagt. Dat er overal Hathor beelden en reliëfs zijn, verbaast me niets. Ook maakte zij vele reizen, niet om gebieden te annexeren zoals mannelijke farao’s deden, maar om handel te voeren. Wanneer vrouwen aan de macht zijn, is oorlog meteen ondergeschikt (tenzij de vrouwen marionetten van de mannen zijn, maar dat was Hatshepsut niet). Zij ligt begraven in de Vallei der Koningen aan de andere kant van de rots waar haar tempel staat. Er was een ondergrondse verbinding tussen beide complexen.
Na de dood van Hatshepsut nam haar dochter, getrouwd met haar zoon, het regime over. De meeste boeken schrijven over haar zoon en zijn frustratie zo lang te moeten wachten op het koningschap. Is dat niet vooral een westerse interpretatie? Nergens lees je over een matrilineaire erfopvolging terwijl het in Egypte overal bekend is. Ons beeld van dit prachtige land is zeer gekleurd en aangepast aan onze eigen westerse aannames. Niets is wat het lijkt ….. Heb een fijne dag!
© Karin Haanappel | 26 november 2019
Dendera is magisch, het tempel complex is nog grotendeels in tact en de originele kleuren zitten er nog op (gerestuareerd) haast ademloos heb ik mijn ogen uitgekeken! Ook klopte de energie omdat er niets verplaatst is zoals bij de Isis tempel op Philae. Alles is hier nog goed uitgelijnd. En ook hier hebben de christenen toegeslagen en vele beelden, vooral van Isis met Horus, vernield omdat ze ze Isis religie wilden vernietigen. Toch ben ik hier blij in tegenstelling tot Philae. Wat onwetendheid (of bewuste ontkrachting) kan doen met een plek ….. Maar Dendera is Groots met een hoofdletter G.
Opgewonden en bijna extatisch ben ik doordat de deur van het kleine Isis tempeltje heel even openging en ik daar de geboorte van haar dochter zag afgebeeld. Dit verhaal vertel ik niet hier op social media, maar komt uitgebreid in de nieuwe uitgave van mijn boek ‘Het Parijs van Isis’. Ik heb er foto’s van die nog even geheim blijven …..
Egypte is een groot geschenk en ik ben nog lang niet uitgekeken, toch is morgen alweer de laatste dag met een bezoek aan Karnak. Donderdag vlieg ik terug naar Amsterdam en ben het hele weekend nog ondergedoken om te landen.
In 10 dagen zoveel plekken gezien en zoveel bevestigingen gekregen! Mijn vingers tintelen om woorden tot zinnen te weven, maar ik ga nu relaxen ‘en-plein-air’ in Luxor. Heb een fijne avond lieve mensen X
© Karin Haanappel | 26 november 2019
Als je mij al enige tijd volgt, weet je dat ik afgelopen maart in London ben geweest en naar het British Museum werd getrokken door Sekhmet. Inmiddels heeft ze veel geheimen geopenbaard en op 22 juli was ik met twee vriendinnen wederom in London. Dit keer om Sekhmet te kussen en gelukt!
Vandaag naar Karnak geweest en de imposant grote overblijfselen gezien van het complex dat Ramses heeft laten bouwen. Het megalomane van de Romeinen is er niets bij. Maar aan de zijkant, in de zon, trof ik een hele lieve Sekhmet en natuurlijk moesten we samen op de foto – ze is zo liefdevol. Maar veel mensen zijn bang voor haar kracht. Sekhmet is de Zon en die kan ook verschroeiend zijn. Daarom stoppen ze degene waar ze het meest bang voor zijn in een donker hok en ze staat bekend als “het levende beeld” ….. no pictures!!
Natuurlijk niet. Wel van Ptah? (zonder hoofd). Yes, no problem. Not from Her!
I will join them okay?
Join them?
Yes, she is so lonely…. He too.
Okay you’ll join them!
Voilà ze zijn weer samen
Ptah is de echtgenoot van Sekhmet in de theologie van de priesters uit het oude Memphis. Hij creëert vanuit zijn hart en geeft er vervolgens woorden aan.
Hoe dan ook Zij is heel krachtig! En ik houd van Leeuwinnenkracht en hem vind ik een leukerd.
© Karin Haanappel | 27 november 2019
Een laatste bericht uit Egypte is natuurlijk over Mut de Moeder die in vele gedaanten kan verschijnen en in Karnak als Leeuwin zich openbaarde met Sekhmet energie.
Veel gezien, veel gedaan, nog veel meer te doen voordat de tweede uitgave van mijn boek ‘Het Parijs van Isis’ gereed is voor de drukker, maar zo de moeite waard voor de lezer om nog eventjes geduld te hebben, tot in Nederland!
© Karin Haanappel | 28 november 2019
Egypte in de vroege ochtend, een kleine compilatie van verschillende momenten uit de afgelopen tijd, het was magisch mooi.
Vandaag neem ik de tijd om in Nederland landen. Het tempo in Afrika ligt lager dan bij ons, mijn ziel is nog aan het thuiskomen en ik probeer me naar haar te schikken. Alles vanuit flow. Heb een fijne dag en tot gauw!
© Karin Haanappel | 29 november 2019
Overpeinzing ….
De magische Sfinx op het Gizeh plateau wordt prachtig gerestaureerd. Toch heb ik mijn bedenkingen, want weten we precies hoe de Sfinx er ooit heeft uitgezien? Hoe kunnen we iets restaureren waarvan we het origineel niet kennen?
Egyptologen spreken over het hoofd van Chefren en het lichaam van een leeuw. Herodotus schreef in de 5e eeuw BC dat het hoofd aangepast is door Chefren naar zijn eigen gelaat. Dat betekent dat het huidige gelaat van de Sfinx niet origineel is.
De Egyptologie is in de 19e eeuw ontstaan en sterk gekleurd door de 19e eeuwse tijdsgeest. Dus sterk gericht op het mannelijke aspect. Bovendien mag de Sfinx niet ouder zijn dan 4000 BC vanwege de scheppingsverhalen van de 3 monotheïstische godsdiensten jodendom, christendom en islam. Wanneer zo’n visie lang genoeg herhaald en daardoor bevestigd wordt, ontstaat er een bestendiging en gaat men van een gecreëerde waarheid uit. De restauratie zorgt ervoor dat de sporen van watererosie verdwijnen waardoor de bewijzen voor een ouderdom die verder teruggaat dan 4000 BC ook aan het zicht onttrokken wordt. En daar ligt mijn punt, mogen we restaureren binnen een beperkt gedachtegoed dat gekleurd wordt door een monotheïstische patriarchale zienswijze? Hoe denk jij hierover?
© Karin Haanappel | 15 december 2019
Het Parijs van Isis is met recht een verborgen geschiedenis! Niet alleen in de Franse hoofdstad, maar ook in Isis haar thuisland. Ik kan en mag daar niet aan voorbij gaan, ook al betekent dit dat het schrijven wat meer tijd in beslag gaat nemen. Het is te belangrijk, de wereld heeft deze inzichten nodig. Met de missie Isis haar dochter weer in ons bewustzijn te brengen, vertrek ik uit Egypte om er in oktober 2020 naar terug te keren, liefst met een exemplaar van mijn boek onder de arm!
Isis, de Ene, die Alles, Is
© Karin Haanappel | december 2019
Bijzonder mooi.
Heel noodzakelijk die sexespecifieke aandacht!
Succes met het boek.
Genoten van het verslag van de reis, die Karin vorig jaar maakte! Heel veel sterkte en succes met het schrijven en we wachten allemaal in spanning!
Eindelijk tijd om dit reisverslag te lezen. Wat een fascinerend verhaal, ben reuze benieuwd naar het boek over Isis. En wat is Egypte een prachtig land, ik hoop het ooit eens te mogen bezoeken.